Moja macocha rozbiła na kawałki cenny kryształ należący do mojej zmarłej matki – nie miała pojęcia, że ​​padła ofiarą oszustwa.

Niewiele zostawił po sobie po śmierci. Ale zostawił mi coś cennego, co wiele dla mnie znaczyło: swoją ukochaną kryształową szkatułkę. I to nie byle jaką. Te szkatułki skrywały jego duszę i wspomnienia.

Każdej niedzieli mama ostrożnie wyjmowała każdą szklankę z szafki. Polerowała je, aż błyszczały jak diamenty. Potem opowiadała mi historie o dniu, w którym kupiła je w centrum Grove Wood.

„Kiedyś, Jenny” – powiedziała – „przydadzą się w czymś wyjątkowym. Zabieraj je tylko na specjalne okazje, dobrze, kochanie?”